India is een land met een enorme diversiteit aan schildpaddensoorten. Helaas worden alle soorten, zonder uitzondering, bedreigd door verschillende menselijke activiteiten, waarbij het niet-duurzame vangen van schildpadden voor humane consumptie en het verdwijnen van hun habitat de belangrijkste factoren zijn. Chitra indica, de Indiase smalkoppige weekschildpad, leeft in grote rivieren in India, Pakistan, Nepal en Bangladesh. Dit is een soort waarvan we weten dat deze ernstig bedreigd is, maar die relatief weinig bestudeerd is: heel veel gegevens die nodig zijn om de soort optimaal te kunnen beschermen, ontbreken.
/chitra1.jpg)
Kop van een volwassen Chitra indica.
/chitra3a.jpg)
Jonge Chitra indica die net uit het ei kruipt.
India is een land met een enorme diversiteit aan schildpaddensoorten. Helaas worden alle soorten, zonder uitzondering, bedreigd door verschillende menselijke activiteiten, waarbij het niet-duurzame vangen van schildpadden voor humane consumptie en het verdwijnen van hun habitat de belangrijkste factoren zijn. Chitra indica, de Indiase smalkoppige weekschildpad, leeft in grote rivieren in India, Pakistan, Nepal en Bangladesh. Dit is een soort waarvan we weten dat deze ernstig bedreigd is, maar die relatief weinig bestudeerd is: heel veel gegevens die nodig zijn om de soort optimaal te kunnen beschermen, ontbreken.
TSA India startte in 2006 met veldwerk om meer informatie over de soort te verzamelen, en op basis van de verzamelde gegevens begonnen met gerichte bescherming. Inmiddels zijn al meer dan 100 nesten op de rivierbanken ter plekke beschermd. Ook is in 2012 een deel van de in het wild gelegde eieren overgebracht naar het Kukrail Gharial Rehabilitation Centre, waar ze werden uitgebroed: de jonge schildpadjes werden in het wild losgelaten. Vijfentwintig van deze jonge schildpadjes zijn in het centrum gebleven. Zij wegen inmiddels 5 tot 7 kilo. Tien van deze dieren zullen losgelaten worden om te kijken hoe de overleving van de dieren is en hoe ze zich in hun natuurlijke habitat gedragen. De reden om dit te doen, is dat van de vrijgelaten pasgeboren piepkleine schildpadjes vermoedelijk maar een hele klein deel volwassen wordt. Zou blijken dat grotere dieren veel betere kansen hebben, dan zou het een goede strategie zijn om de babyschildpadjes een paar jaar in het centrum te laten opgroeien, alvorens ze los te laten. Maar dan moeten we wel weten dat dat zin heeft!
Aan de NBSV is gevraagd om geld te verzamelen, gedoneerd door de leden, om dit project mogelijk te maken. Het plan is als volgt: op de bank van de Ghaghara-Sarju-rivier wordt een zogenaamd “soft release” verblijf gebouwd waarin de tien schildpadden kunnen wennen aan het leven in de rivier. Vanuit dat verblijf zullen de dieren drie maanden voor de moesson (regentijd) losgelaten worden. Omdat de schildpadden zullen worden voorzien van zenders op hun schild, kunnen ze vanaf dat moment dagelijks gevolgd worden met draagbare ontvangers.
/chitra2a.jpg)
Jonge Chitra indica./chitra_indica_web.jpg)
Een volwassen Chitra indica.
Er zal in het tijdschrift Trionyx en op de landdagen gerapporteerd worden over dit project – verwacht mooie kaartjes van de beweging van de schildpadden, en hopelijk goed nieuws voor alle 10 de schildpadden! Daarvoor is het belangrijk dat de leden van de NBSV hun steentje bijdragen aan dit mooie, belangrijke veldproject, dat heel concreet gebruikt wordt om de populatie van deze bedreigde soort te verbeteren. Zo dragen wij als hobbyisten concreet bij aan het voortbestaan van de diergroep die wij zo’n warm hart toedragen!